بهترین روش برای بلعیدن قرص کدام است؟

پژوهشگران آلمانی توصیه کرده‌اند که برای مصرف قرص از روش‌های خاصی استفاده شود. از هر سه نفر، یک نفر با بلعیدن قرص مشکل دارد.

پزشکان می‌گویند که موفق به شناسایی روشی جدید برای بلع قرص‌ها شده‌اند که به لغزش قرص و کپسول در گلوی بیماران کمک می کند. آنان یک قاشق پر آب و روش «پاپ بطری» (pop bottle method  ) یا تکیه به جلو (lean forward  ) را بسته به نوع قرص توصیه کرده‌اند.
به گزارش گاردین، گروهی از پزشکان با انجام آزمایش‌هایی بر روی 143 بیمار و مصرف 283 قرص، توصیه کرده‌اند که در هنگام بلعیدن قرص از 280 میلی لیتر آب ( تقریبا برابر با یک قاشق) و یکی از دو روش ذکر شده استفاده کنند. آنها برای بلعیدن قرص‌های معمولی استفاده از روشی که به آن روش «پاپ بطری» می‌گویند را توصیه می‌کنند. این روش شامل یک بطری آب، قرار دادن قرص بر روی زبان و محکم بستن لب‌ها دور دهنه بطری قبل از نوشیدنش می‌شود. پژوهشگران می‌گویند این روش نسبت به روش های استاندارد دیگر مانند نوشیدن جرعه‌ای آب، بلعیدن قرص را تا 60 درصد بهبود می‌بخشد. در مورد کپسول دانشمندان روش «تکیه به جلو» را توصیه می کنند که در این روش نیز کپسول را قبل از نوشیدن آب روی زبان قرار می‌دهیم.
در روش «تکیه به جلو» پژوهشگران از داوطلبان خواستند که چانه خود را به سمت سینه خم کنند و در حالی که سر به جلو خم شده است، قرص را قورت دهند. آنها ادعا می‌کنند که این روش 88 درصد بیشتر از روش‌های معمول به بیماران در پایین دادن کپسول‌هایشان کمک کرده است.
دکتر والترهیفلی، داروساز و سرپرست این پروژه در دانشگاه هایدلبرگ آلمان، می‌گوید: «این روش می‌تواند به بیمارانی که با بلع داروهای خوراکی مشکل دارند و در دوره تکمیلی مصرف دارو هستند، کمک به‌سزایی کند.»
وی در ادامه اضافه می‌کند: «تقریبا 10 درصد از بیماران گزارش داده اند که با بلع قرص مشکل دارند و به این دلیل اصلا از داروهای خوراکی استفاده نمی کنند. هر دو روشی که ما معرفی کرده‌ایم، کاملا تاثیرگزار هستند و هیچ گزارشی دال بر مشکل بلع در این روش‌ها گزارش نشده است.»
باور بر این است که از هر 3 نفر، 1 نفر با بلعیدن داروهای خوراکی مشکل دارد.
این پژوهشگران که تحقیقشان در سالنامه پزشکی خانواده (Annals ofFamily Medicine ) منتشر شده است، از داوطلبان خواسته‌اند 16 نوع قرص در شکل و اندازه‌های متفاوت را با روشی که معمولا استفاده می‌کنند، ببلعند.

از داوطلبان خواسته شد که روش خودشان را با روش یک قاشق آب مقایسه کنند. سپس از آنها خواسته شد که سخت ترین نوع قرص را با استفاده از یکی از دو روش «تکیه بر جلو» یا «پاپ بطری» ببلعند و نسبت به روشی که در آن فقط از آب استفاده می‌کنند، رتبه بندی کنند. هر دو روش منجر به بلعیدن بهتر و راحت‌تر قرص شده است.
دکتر هیفلی درباره تصمیم گیری درمورد اینکه کدام روش بسته به نوع قرص باید انتخاب شود می‌گوید: «کپسول‌ها با چگالی پایین تر از آب، در دهان شناور می‌مانند. بنابراین طرز قرارگرفتنِ سر مهم است. هنگام بلعیدن قرص‌ها که معمولا دارای چگالی بیشتر از آب هستند، لازم است که تمرکز بر رساندن دارو به داخل حلق باشد. شکل قرص‌ها زیاد مهم نیست اما در آزمایش‌های انجام شده، قرص کلاسیکِ گرد، سخت ترین نوع بوده است.

دو روش برای بلعیدن قرص
چگونه با روش بطری پاپ کپسول ببلعیم؟
1. یک بطری انعطاف‌پذیر را با آب پر کنید.
2. کپسول را بر روی زبانتان قرار داده و لب‌هایتان را محکم به دور دهنه بطری ببندید.
3. جرعه‌ای از آب را بنوشید، تماس بین بطری و لب‌هایتان را نگه‌داشته و با استفاده از روش مکیدن، آب و قرص را ببلعید.
4. اجازه ورود هوا به داخل بطری را وقتی که در حال نوشیدن آب هستید، ندهید. باید فرورفتن بطری آب را در حالی که کپسول را می بلعید حس کنید.

چگونه با روش تکیه بر جلو قرص را ببلعیم؟
1. قرص را روی زبانتان قرار بدهید.
2. جرعه ای از آب بنوشید ولی آن را قورت ندهید.
3. سر به جلو خم کنید و در همان حال چانه‌تان را به سمت قفسه سینه کج کنید.
4. در حالی که سر به جلو خم است قرص و آب را ببلعید.

مجله پزشکی مادر

خاطرات داروخانه 67-قطره گوشی استامینوفن

در داروخانه یکی از شهرستانها محروم استان نسخه بچه چند ماهه ای که عفونت گوشی تشخیص داده شده بودبا توضیحات کافی به پدر تحویل دادیم وروی قطره استامینوفن هر شش ساعت پانزده قطره نوشتم ....روز بعد مادر کودک به داروخانه مراجعه کرد و گفت:  شما روی این قطره  نوشتید هر شش ساعت ولی من وقتی 5-6 قطره میریزم گوش بچه پر میشه بقیه اش راچیکار کنم ؟؟؟ و من واقعا شوکه شدم چون پدر ومادر فکر میکرده از آنجا که گوش بچه عفونت داره تمامی داروها باید داخل گوش ریخته شود وبیچاره بچه که علاوه بر درد گوش باید مصایب قطره استامینوفن را نیز تحمل میکرد .البته نهایتا با کمک پزشک درمانگاه گوش بیمار  شستشو داده شد وروش صحیح مصرف را به والدین یاد دادیم .

به نقل از:خانم دکتر نژادامین

 قطره چشمی کاتیونورمCATIONORM

امولسیون فاقد  مواد نگهدارنده 

کاربرد : رفع خشکی چشم

سندرم چشم خشک دومین علت مشاوره در چشم پزشکی است. این نگرانی بیش از 100 میلیون نفر در جهان است. با توجه به عدم مزمن روانکاری و رطوبت در چشم، عواقب آن محدوده از التهاب به التهاب چشم از ملتحمه و بافت قرنیه چشم. در موارد شدید، ضایعات قرنیه ممکن است به از دست دادن بینایی منجر شود. جمعیت سالمندی، آلودگی، تهویه مطبوع، استفاده گسترده از کامپیوتر و رایانه، به افزایش شیوع سندرم و از این رو نیاز به توسعه محصولات کارآمد تر کمک می کند.
 
Cationorm  ® امولسیون روغن در آب فاقد مواد نگهدارنده به صورت Novasorb® تکنولوژی انحصاری بر اساس جاذبه الکترواستاتیک بین قطره چشمی با بار مثبت و سطح چشم با بار منفی است.
 
کاتیونورم با خواص روان کننده    (لوبریکانت)و مرطوب کننده عمل می کند. این ترکیب  باامولسیون های کاتیونی منجر به گسترش مطلوب در سطح چشم،وباعث دوباره پر شدن لایه چربی فیلم اشک  و پیشگیری از تبخیر اشک میشود. مطالعات بالینی به وضوح  تحمل و اثرات طولانی مدت ومطلوب برای بیماران را نشان میدهد..
طرز مصرف : روزانه 1 تا 4 بار هر بار یک قطره
 بعد از بازکردن درب بطری تا 3 ماه قابل استفاده است.پس از هر بار مصرف در پوش را محکم ببندید.

Mycophenolic acid   مایکوفنولیک اسید

طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مشتقات مایکوفنولیک اسید
طبقه‌بندی درمانی: مهار کننده سیستم ایمنی

موارد مصرف:
 این دارو برای جلوگیری از رد پیوند قلب، کلیه و کبد همراه با سیکلوسپورین و کورتیکوستروئیدها به کار می رود.

مکانیسم اثر:
 مایکوفنولیک اسید، متابولیت فعال مایکوفنولیت، مهارکننده قوی، اختصاصی و قابل برگشت آنزیم اینوزین منوفسفات دهیدروژناز می باشد و بنابراین مسیر ساخت جدید نوکائوتیدهای گوانین را مهار می کند. لنفوسیت های BوT     برای تکثیر به این مسیر ساخت جدید پورین وابستگی زیادی دارند، در حالی که سایر سلولها، از مسیر بازیافتی استفاده می نمایند. لذا این دارو روی لنفوسیت ها اثر سایکوتوکسیک دارد. مایکوفنولیت باعث مهار تکثیر لنفوسیت های BوT    ، کاهش تولید پادتن و مهار فراخوانی گویچه های سفید به محل التهاب یا عضد پیوندی می شود. این دارو بر پاسخ های اولیه ایمنی(فعالیت منوسیت ها مثل تولید IL-1     و IL-2     تأثیر ندارد.

   فارماکوکینتیک    :

 جذب دارو از دستگاه گوارش به طور گسترده و با سرعت(فراهمی زیستی 94%) انجام می شود. نیمه عمر آن حدود 17 ساعت است. حذف آن 93% کبدی و 6% کلیوی می باشد.

    موارد منع مصرف    :

 در صورت حساسیت به یکی از اجزاء فرآورده نباید مصرف شود.

    هشدارها  :

 1.         مصرف دارو در نارسایی شدید کلیوی باید با احتیاط لازم صورت گیرد.

2.         درصورت کاهش تعداد نوتروفیل ها، باید مصرف دارو را قطع کرد یا مقدار دارو را کاهش داد.

    عوارض جانبی:

 کم خونی ، سرفه، سردرد، درد قفسه سینه، تنگی نفس، وجود خون در ادرار ، فشار خون بالا، کاهش تعداد گویچه های سفید، یبوست یا اسهال، درد در ناحیه شکم، تهوع و استفراغ از عوارض جانبی این دارو می باشند.

    تداخل دارویی:

 مصرف همزمان آسایکلویر، گن سایکلویر، پروبنسید، سالیسیلات ها باعث افزایش غلظت پلاسمائی مایکوفنولیت می شود. مصرف همزمان با سایر داروهای کاهنده سیستم ایمنی و گلوکوکورتیکوئیدها احتمال بروز سرطان و بدخیمی های پوست و عفونت را افزایش می دهد.

    نکات قابل توصیه:

 1.         شمارش کامل گویچه های خونی درماه اول به طورهفتگی و در ماه دوم و سوم ماهی دوبار و سپس در طول سال اول هر ماه باید انجام شود.

2.         مصرف این دارو در بیماران مبتلا به بیماریهای شدید دستگاه گوارش باید با احتیاط انجام شود.

3.         در صورت تأخیر فعالیت کلیه پیوندی پس از عمل پیوند، احتمال عوارض جانبی دارو افزایش می یابد.

4.         اولین نوبت دارو بلافاصله و حداکثر در طی 24 ساعت بعد از انجام عمل پیوند تزریق شود.

    مقدار مصرف:

 بلافاصله بعد از عمل پیوند انفوزیون داخل وریدی باید انجام شود.

پیوند کلیه: یک گرم انفوزیون داخل وریدی( در طول دو ساعت) یا خوراکی دو بار در روز(مقدار روزانه دو گرم) مصرف شود.

D طبقه‌بندی مصرف در بارداری:

سورین® 19/13درصدکرم افلورنیتین هیدروکلراید

اشکال دارویی

کرم موضعی سورین^® 9/13 درصد حاوی 9/13 گرم افلورنیتین هیدروکلراید در 100 گرم .

اثرات درمانی

کرم افلورنیتین هیدروکلراید موضعی ، سرعت رشد مو را با مهارکردن بدون برگشت آنزیم اورنیتین دکربوکسیلاز کاهش می دهد این آنزیم تقسیم سلولی را در پیاز مو تسهیل می کند .

موارد مصرف

کرم افلورنتین هیدروکلراید برای کاهش موهای زائید صورت بانوان اسنفاده می شود این دارو تنها برای استفاده بر روی صورت و نواحی زیر چانه مورد مطالعه قرار گرفته است . مصرف دارو باید محدود به این نواحی گردد .

مقدار و نحوه مصرف

·          لایه ی نازکی از کرم را بر روی ناحیه مورد نظر روی صورت و نواحی زیر چانه کاملاً بمالید . به مدت حداقل 4 ساعت محل را شستشو ندهید دو بار در روز حداقل به فاصله 8 ساعت یا با نظر پزشک دارو را استفاده کنید . بیمار باید استفاده از روش های از بین برنده مو را همراه با مصرف دارو ادامه دهد کرم باید حداقل 5 دقیقه پس از اصلاح صورت ، بر روی پوست استفاده شود.

·          پس از خشک شدن کرم ، می توانید از لوازم آرایش و ضد آفتاب ها استفاده کنید .

موارد عدم مصرف

·          در مورد حساسیت به افلورنیتین هیدروکلراید یا هر یک از اجزای دارو ، منع مصرف دارد .

·          در موارد زیر باید منافع مصرف نسبت به مضرات ان سنجیده شود :

·          پوست خراشیده یا ترک خورده (در صورت مصرف ، سوختگی یا سوزش موقتی ایجاد می شود)

تداخلات دارویی

مطالعات دقیقی مبنی بر تداخل دارویی افلورنیتین با دیگر محصولات دارویی موضعی وجود ندارد .

 مصرف در بارداری و شیردهی

·          بارداری : مطالعات کافی و دقیقی بر روی زنان باردار انجام نشده است برای مصرف زنان باردار ، باید به طور دقیق منافع مصرف نسبت به مضرات ان سنجیده شود و ملاحظات جدی در مورد استفاده یا قطع داو بررسی شود دسته بارداری : C

·          شیردهی : مطالعات دقیقی مبنی بر ترشح افلورنیتین در شیر مادر وجود ندارد .

هشدارها

·          مصرف دارو ، تنها بر روی صورت و نواحی زیر چانه صورت گیرد از وارد شدن دارو به چشم ، بینی و دهان پرهیز کنید اگر دارو وارد چشم شد کاملاً با آب شستشو داده و با پزشک تماس بگیرید .

·          اگر تحریک و ناراحتی پوستی گسترش یافت ، مقدار مصرف ان را کاهش دهید اگر تحریکات ادامه یافت ، مصرف دارو را قطع کنید .

·          اگر پس از شش ماه درمان ، بهبودی حاصل نشد ، مصرف را قطع کنید .

·          اگر شرایط با مصرف دارو بدتر شد مصرف دارو را قطع کنید .

·          در صورت مصرف بر روی پوست ترک خورده و خراشیده ، سوزش و سوختگی موقتی ایجاد می شود .

·          افلورنیتین داروی موبر نیست ، بلکه سبب کند شدن رشد مو و بهبود شرایط ظاهری بیمار می شود . بیمار احتمالاً نیاز به ادامه استفاده از روش های از بین برنده مو همراه با مصرف دارو خواهد داشت .

·          شروع بهبودی 4 تا 8 هفته پس از شروع درمان مشاهده می شود .

عوارض جانبی

عوارضی که در صورت ادامه یافتن نیاز به مراقبت های پزشکی دارد :

شایع :

·          جوش ، سوزش پوست

نادر :

·          سوختگی یا خونریزی پوست ، خشکی، قرمزی و ورم لب ها ، درماتیت تماسی ، اریتما (قرمزی پوست) التهاب پیاز مو ، تبخال ، بی حسی، حس خارش، راش .